Waarom zijn wij vrouwen vaak 'helpers' !?!

Vrouwen; wij zijn vaak helpers.

In mijn praktijk en op andere momenten in mijn leven heb ik vaak gesprekken met vrouwen die zich herkennen in het volgende;

“Ja maar, hij heeft nare dingen meegemaakt en ik wil hem graag helpen” en “ik ga hem helpen en zoveel liefde geven dat hij wel veranderd”.

Na jaren zijn deze lieve vrouwen teleurgesteld, want het is niet gelukt.

Ze hebben eerst nog harder hun best gedaan, om hem te pleasen en door zich weg te cijferen. Ze zijn aan zichzelf gaan twijfelen, met alle gevolgen van dien.

Maar de harde werkelijkheid is (m.i.) dat je niemand kan helpen die niet geholpen wil worden!

In ons vrouwen DNA zit het ‘zorgen’, voor kinderen, ouders, huisdieren. Zorgen dat ze voldoende hebben; eten en drinken, maar ook liefde en warmte. Vaak zijn wij vrouwen de stem voor het kind, komen voor het kind op en soms ook voor de partner.

Tegen mij zei ooit iemand; “als je veel met een ander bezig bent, met zorgen enzo, dan hoef je mooi niet naar jezelf te kijken”. En ja, daar had ze toch een partij gelijk in.

Naar binnen gaan en eigen stuk aankijken, waarom wil je de ander helpen, waarom wil je die redden of verzorgen? Dat zijn vaak voorbeelden die we in onze jeugd hebben gezien, of juist het tegenovergestelde, dat je als kind besloot; “ik ga dit later helemaal anders doen”.

En vaak, op een andere manier doe je toch hetzelfde. Om met begrip en compassie naar eigen handelen te kijken vraagt wel iets van je. “Ja maar ik bedoelde het toch lief” zeker, de intenties zijn vaak heel nobel.

Ik oordeel niet he, want ik herken ook wel wat in. Hoewel in breedste zin van het woord “zorgen” word ik toch liever zelf verzorgd.

Slinger ik in gedachte zo terug naar mijn kraamtijd. Waar een kraamVERZORGster elke ochtend, het bed verschoonde, ontbijtje klaar maakte, zo ik vond dat heerlijk.

Dat zorgen in een huishouden, daar heb ik wel een allergietje op hoor. “Vrouwen hebben maar 1 recht en dat is het aanrecht” wakkert bij mij boosheid aan.

Hoe vrouwen eeuwenlang uit kracht gehaald zijn, als heks verbrandt en verkracht, dat zijn donkere stukken in de geschiedenis, die vele van ons (gevoelige) vrouwen voelen en weinig erkenning in hebben gehad.

Naar binnen keren en alles aankijken, niet alleen het mooie (want dat willen we nog wel zien) maar ook het zg. donkere. Door iemand te verzorgen, kun je ze afhankelijk van je maken, je kunt het gevoel ervaren om “nodig” te zijn, om niet gemist te kunnen worden.

Wie weet erkenning te krijgen, “o wat ben ik toch blij met jou”.

Opmerkingen als “ja zo doen wij dat nou eenmaal” krijg ik ook jeuk van, klakkeloos maar nadoen zonder na te denken. Noem mij maar eigenwijs, maar ik doe het graag op mijn eigen wijze.

Vrouwen die wel degelijk hun ‘mannetje’ kunnen staan.

Dat er anno 2023 nog geen gelijkheid is in salarissen tussen mannen en vrouwen vind ik onbegrijpelijk!

Vrouwen! Zorg goed voor jezelf! Neem tijd om te rusten, lummeltijd, uitslaaptijd en laat je maar eens verzorgen, in de watten leggen. Dat valt nog niet mee, je eraan overgeven.

Als mannen dan iets in het huishouden doen, doen ze het op hun manier en dat is vaak lastig om aan te zien. Herkenbaar?

Maar even terug naar de boodschap, stop met hulp bieden aan mannen en andere mensen die het toch niet aan willen pakken en help jezelf. Zorg goed voor jezelf.